fbpx
zdrowa kuchnia

Miód wrzosowy

Nieprawdą jest, że miód wrzosowy jest bardzo ciemny i gorzki, że ma niemiły zapach, jest najlichszym gatunkiem miodu pszczelego oraz że nie nadaje się do bezpośredniego spożycia. W rzeczywistości zalicza się on do miodów dobrych i bardzo dobrych

Wskutek słabego wykorzystania przez pszczoły wielu pięknych wrzosowisk, co roku przepadają ogromne ilości nektaru wrzosowego. Wprawdzie w ostatnich latach ilość wywożonych na wrzosowiska pasiek znacznie wzrosła, jednak w skali całego kraju ich ogromne połacie pozostają niewykorzystane.
Galaretowata konsystencja miodu wrzosowego sprawia, że jego odbiór z uli (odsklepianie, rozluźnianie i miodarkowanie) oraz dalsze przygotowywanie do ewentualnej sprzedaży lub magazynowania (cedzenie, klarowanie, zlewanie do naczyń), wymagają znacznie większego nakładu pracy i czasu niż miodolecznictwo przy innych miodach. Pracy tej można uniknąć, jeżeli pasiekę wywiezioną na wrzosy nastawi się na produkcję miodu plastrowego.
Tym bardziej jest to wskazane, że miód wrzosowy doskonale się do tego nadaje właśnie ze względu na swoją konsystencję. Sprawia ona, że nie wycieka on z niezasklepionych komórek plastrowych, a nawet pozostaje w komórkach przeciętych na pół. Ta dodatnia właściwość miodu wrzosowego stanowi dla produkcji i handlu miodem plastrowym bardzo istotną cechę.
Nieprawdą jest, że miód wrzosowy jest bardzo ciemny i gorzki, że ma niemiły zapach, jest najlichszym gatunkiem miodu pszczelego oraz że nie nadaje się do bezpośredniego spożycia. W rzeczywistości zalicza się on do miodów dobrych i bardzo dobrych, w zależności od sposobów odłączania go od plastrów. Prawdą jest także, że czysty miód wrzosowy, niezmieszany z miodem ciemnym, np. gryczanym, jest miodem jasnym, lecz wskutek swej galaretowatej konsystencji mało przejrzystym. Aromat miodu wrzosowego, charakterystyczny dla kwiatów wrzosu, jest znacznie silniejszy niż aromat miodów z okresu wiosny oraz wczesnego lata i jest bardzo przyjemny. Najlepszym dowodem jego wysokiej wartości jest fakt, że w niektórych krajach, np. w Holandii i Niemczech, sprzedaje się go zawsze w stanie czystym, bez domieszki innych gatunków miodów, gdyż nie wymaga on żadnego poprawiania pod względem smaku, koloru i zapachu.
Wysoką wartość miodu wrzosowego potwierdzają również badania chemiczne nad zawartością w miodach pszczelich bardzo ważnych dla zdrowia składników, takich jak: sole mineralne, kwasy organiczne, enzymy i inhibiny. Badania te wykazały, że podobnie jak miody spadziowe, tak i miody wrzosowe należą do tych zawierających najwięcej tych składników.

Marek Czekański

tłumacz, autor książek o tematyce religijnej i zdrowotnej, m.in.: "Miodolecznictwo".

2 komentarze

Zostaw komentarz