Dieta dla dziecka z ADHD

Jak będzie najlepsza dieta dla dziecka z ADHD? Czy dieta w ogóle ma jakieś znaczenie?

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej  z deficytami uwagi jest  diagnozowany u coraz większej liczby dzieci. Nie jest to fanaberia rodziców, którzy nie radzą sobie z wychowaniem dzieci lub brakiem czasu, jaki się im poświęca, tylko z coraz lepszymi narzędziami diagnostycznymi, coraz lepiej wykwalifikowanymi specjalistami  a także z tzw. przebodźcowaniem  i coraz większymi wymaganiami, jakie stawia się dzieciom.

Zaburzenie to występuje u 1-3% dzieci w wieku szkolnym, 6 razy częściej u chłopców niż u dziewczynek – zadziwiająco podobnie jak w autyzmie. Obecnie do wyboru mamy szereg terapii, którymi  możemy skutecznie pomagać tym dzieciom. Podstawą jest jednak dieta, jako możliwość wyeliminowania przyczyny źródłowej ADHD. Niezależnie od postaci ADHD jednym ze znaczących czynników  jest zagrożenie, które niosą za sobą pokarmy, chemizacja produkowanej żywności, nieszczelność jelit i przenikanie do organizmu sztucznych dodatków do żywności, zaburzenia wchłaniania, nietolerancje pokarmowe IgG-zależnych, zwanych również alergiami opóźnionymi  i w konsekwencji niedoborami mineralnymi i witaminowymi. Jednocześnie duży problem stanowi dodatek cukru, syropów fruktozowo-glukozowych czy kukurydzianych oraz opioidów w diecie, które mają kolosalny wpływ na funkcjonowanie mózgu od najmłodszych lat naszych pociech.

Zatem jak możemy wspomóc dzieci dietą?

Pierwszym krokiem jest eliminacja cukru. Cukier uaktywnia te same ośrodki w mózgu pod kątem pobudzenia psycho-ruchowego czy agresji co narkotyki. To on powoduje, że zachowania dzieci i dorosłych są nadreaktywne. Za przykład możemy wziąć stosunek rodziców do napojów typu coca-cola. Niejednokrotnie słyszymy jak rodzice mówią:  „Moje dziecko nie pije coca-coli bo jest tam dużo cukru”. No i świetnie. Niestety za chwilę owo dziecko dostaje sok marchwiowo-owocowy. A w składzie? Syrop glukozowo-fruktozowy w ilości cukru odpowiadającej tej samej objętości co w coca-coli.

Nasza świadomość donna temat składów produktów jest niestety słaba, a duże koncerny spożywcze to wykorzystują. Używają różnych pułapek, np. napisu etykiecie: „bez dodatku cukru”. Sprawdzamy  skład, cukru rzeczywiście nie ma, więc akceptujemy produkt. A zawiera ten skład? Czytamy: „wyprodukowany z koncentratu soku i wody”. Co natomiast wchodzi w skład koncentratu, tego już nie wiemy, a zazwyczaj jest tam cukier, syrop glukozowo-fruktozowy, barwniki i substancje konserwujące.

Konserwanty

Kolejnym ważnym czynnikiem jest wyeliminowanie sztucznych dodatków i konserwantów. Czytajmy, czy np. w produkcie jest wanilia czy wanilina. Czy jest tam benzoesan sodu lub szereg innych substancji dodatkowych?  Symbol „E” jest kojarzony z wysoką chemizacją produktów spożywczych. I tak jest w istocie.

Wszelkie barwniki, substancje zapachowe, przeciwzbrylające, przedłużające okres przydatności do spożycia a także środki ochrony roślin: pestycydy, herbicydy i metale ciężkie, jakimi są obciążone warzywa i owoce, stanowią dość istotny problem i mogą mocno zaburzać pracę systemu nerwowego. Warzywa i owoce zawierają obecnie czasem znacznie mniejszą ilość składników mineralnych ze względu na wyjałowienie gleby.

Ponadto wiele leków dla dzieci produkowanych jest w formie syropów smakowych, które również w składzie mają cukier i barwniki oraz aromaty, co należy uwzględnić w diecie naszych pociech.

W diecie dla dzieci z ADHD powinniśmy również pod uwagę salicylany. Salicylany występują niestety w wielu produktach, a są to:

Zalecana dla dzieci z ADHD dieta Feingolda jest rozszerzeniem diety niskosalicylanowej i opiera się na eliminacji następujących produktów:

-syntetycznych barwników,

-syntetycznych aromatów,

-aspartamu,

-konserwantów BHA, BHT, TBHQ,

-aspiryny i produktów zawierających salicylany.

Nietolerancje pokarmowe

Kolejnym bardzo ważnym aspektem  diety dzieci nadpobudliwych są tzw. nietolerancje pokarmowe IgG-zależne. Kompleksy immunologiczne powstałe na wskutek reakcji IgG-zależnych, czyli reakcji opóźnionych, występujących najwcześniej po 8 godzinach od spożycia pokarmu do 72 a nawet dłużej często manifestują się w układzie nerwowym. Mogą to być problemy z zasypianiem, wybudzaniem się w nocy, atakami agresji, fobiami i zaburzeniami zachowań utrudniających funkcjonowanie w społeczeństwie, a nawet depresji.  Wycofanie z diety pokarmu alergizującego powoduje wycofywanie się stanu zapalnego i nie obciąża układu nerwowego.  Aby dowiedzieć się, który z pokarmów szkodzi pacjentowi, należy wykonać testy IgG-zależne i na ich podstawie dobrać dietę eliminacyjno-rotacyjną. Najczęściej występującymi alergenami są: pszenica i/lub gluten, białko mleka krowiego (nie mylić z laktozą), jaja i czasem drożdże. Niestety nierzadko zdarza się, że może to być zupełnie niepodejrzany produkt, np. banan czy łosoś. Dlatego wykonanie testu jest konieczne.

Mikroflora jelit

W jelitach zdrowego człowieka powinno znajdować się ok 2 kg bakterii, należy do nich mikroflora prozdrowotna (lactobacillus, bifidobacterium),  bakterie stymulujące odporność oraz mikroflora potencjalnie chorobotwórcza. Najgroźniejsze są clostridia i znana candida albicans. Badanie mikroflory jelit powinno być równorzędnie wykonywane z testami na nietolerancje pokarmowe, ponieważ dieta eliminacyjo-rotacyjna (na podstawie testów) jest leczeniem objawowym a odbudowa mikroflory jelit jest leczeniem przyczynowym. Ponadto metabolity patogennej mikroflory są toksynami i negatywnie wpływają na ośrodkowy układ nerwowy, co przekłada się na zaburzenia zachowania. Odbudowa mikroflory jest integralną częścią przywracania dzieci z ADHD  społeczeństwu.

Teoria opioidowa

W produktach zawierających gluten (pszenica, orkisz, żyto, jęczmień) oraz w nabiale (kazeina – białko mleka krowiego) występują białka o właściwościach opioidopodobnych, wywołują one objawy podobne jak po przyjęciu opiatów: morfina, heroina. Dzieci z ADHD są wtedy „na haju”. Substancje te występujące w nabiale nazywamy kazomorfiną, a w zbożach gliadomorfiną. Objawy jakie wtedy następują to: halucynacje, zmiany w odczuwaniu temperatur, strach, głód, ból. Przy odstawieniu tego typu produktów może nastąpić tzw. syndrom odstawienia, dlatego należy zastanowić się, czy eliminować produkty opioidowe powoli i stopniowo czy jednym szybkim cięciem. Opioidy przechodzą przez barierę krew-mózg przy nieszczelnej barierze jelitowej, więc mają ścisłą korelację z mikroflorą jelit.

Niedobory mineralne, witaminowe i inne

W diecie dzieci z ADHD często występują braki kwasów omega-3, a dokładnie kwasów tłuszczowych EPA i DHA. Występują one w produktach pochodzenia rzecznego i morskiego np.: pstrąg, łosoś, makrela, sardynki, śledzie, sardele, tuńczyk, halibut. Kwasy te również występują w wątrobie, żółtkach jaj. Produkty te powinny być regularnie włączane do diety osoby z ADHD. Ryby natomiast są obciążone metalami ciężkimi.

Bardzo ważną rolę odgrywają antyoksydanty, dlatego należy ujmować je w diecie codziennej. Należą do nich witaminy A, E, D i K, karotenoidy. Nie możemy również zapomnieć o selenie (bardzo pomocny przy schorzeniach jelit) a także cynku.

Toksyny

Warunki środowiskowe, zanieczyszczone powietrze, skażona gleba, metale ciężkie, szczepienia a także koinfekcje stanowią dla organizmu duży problem. Nasz organizm nie zawsze może sam oczyścić się z toksyn, jakie  funduje nam świat. Dlatego jeśli dieta z uwzględnieniem eliminacji salicylanów, sztucznych barwników i aromatów oraz konserwantów oraz na podstawie testów IgG i badania mikroflory nie przynosi pożądanych rezultatów, należy zastanowić się nad zbadaniem obciążenia organizmu toksynami. Można to zrobić za pomocą badania profilu kwasów organicznych. Na jego podstawie z pomocą suplementacji usuwamy toksyny z organizmu i usprawniamy pracę cyklu Krebsa.

Najważniejsze w diecie dzieci z ADHD będą: eliminacja sztucznych dodatków, barwników, konserwantów, dieta niskosalicylanowa, dieta eliminacyjno-rotacyjna a także produkty zasobne w kwas omega-3. Pamiętajmy też, że  naturalna, nieprzetworzona, ekologiczna żywność jest tu kluczem do sukcesu.

http://instytutdietetyki.com.pl/

O wpływie diety na psychikę możesz przeczytać również:

Czy dieta wpływa na zdrowie psychiczne?

O dziecięcych wielkich problemach:

Mit fobii szkolnej – dlaczego dziecko nie chce chodzić do szkoły?