We wszystkich sytuacjach, gdy się martwisz, że chłopiec (lub dziecko w ogóle) może mieć któreś z zaburzeń – jak najszybciej skontaktuj się ze specjalistą. Upewnij się, że nie tylko zna się na leczeniu dzieci, ale w szczególności na terapii chłopców. Gdy wejdziesz na tę ścieżkę, pamiętaj o dwóch rzeczach: chłopcy mogą wyrosnąć z zaburzeń, szczególnie z ich skrajnych przejawów. Z odpowiednią pomocą większość z nich uczy się integrować zaburzenie w swoim spełnionym życiu.
ADD/ADHD
Dziecko ma problemy z koncentracją w każdych warunkach, nie tylko w jednej sytuacji. Zaniepokojenie o jego postępy w szkole czy rozwój poznawczy wyraża więcej niż jeden rodzic czy opiekun.
Spektrum zaburzeń autystycznych
Dziecko ma duże problemy z kontrolą swojego ciała, głosu i działań. Nie patrzy innym ludziom w oczy. Złości się lub zamyka w sobie częściej niż większość chłopców.
Zaburzenie przetwarzania sensorycznego
Dziecko nie znosi ubierania się, głośnych dźwięków. Może nagle zachować się porywczo, jak gdyby bez powodu (choć generalnie przyczyną jest zbytnia stymulacja sensoryczna).
Opóźnienie rozwoju
Dziecko jest zapóźnione w więcej niż jednej dziedzinie, na przykład zarówno w mowie, jak i zdolnościach motorycznych. Może cierpieć na apraksję mowy (zapóźnienie w mówieniu) lub rozwojowe zaburzenie koordynacji (zaburzenie równowagi, niezdarność, niezdolność do samodzielnego ubierania się) albo zaburzenia komunikacji społecznej (nie są tak ostre jak autyzm; przejawiają się nieadekwatnymi odpowiedziami w czasie rozmowy i ogólnymi trudnościami z komunikacją werbalną).
Męska depresja dziecięca
Dziecko może się wydawać zagniewane, choć faktycznie jest bardzo smutne. Jego gwałtowne reakcje mogą być przypisywane wadzie charakteru, gdy naprawdę dziecko jest w depresji.
Z odpowiednią pomocą i oddaniem dla dobra waszego dziecka to, co było problemem, może stać się motywacją do rozwoju i powodzenia w życiu. Nigdy dość powtarzania sobie tej prawdy!
Skomentuj