Perfekcja vs odwaga
W inspirującym wykładzie Reshma Saujani – polityczki i prawniczki – zamieszczonym na platformie TED dowiadujemy się ciekawych rzeczy o różnicach w wychowaniu chłopców i dziewczynek. Okazuje się, że dziewczynki w procesie socjalizacji budują inne przekonania o sobie i o warunkach koniecznych do osiągnięcia sukcesu niż chłopcy. Uczone są, by dążyć do perfekcji, podczas gdy chłopców zachęca się raczej do okazywania odwagi i gotowości do popełniania błędów. Jak te przekonania przekładają się na ich funkcjonowanie w przyszłości? Bardzo istotnie! Większość kobiet wymaga od siebie znacznie więcej niż mężczyźni. Przykładowo badania pokazały, że mężczyźni aplikują na stanowisko pracy, kiedy posiadają średnio 60% wymaganych na nim kompetencji, podczas gdy kobiety dopiero gdy spełniają je w 100%!
Stosunek do niepowodzeń
Co więcej, dążąc do perfekcji kobiety i dziewczynki dużo gorzej reagują na porażki. Gdy te im się przytrafią znacznie częściej sytuują ich powód w sobie, niż w zewnętrznych okolicznościach lub/i w samym zadaniu. Efekt? Jeśli zawsze zakładany, że coś nie wychodzi z naszej winy mamy większe tendencje do negatywnych emocji, samoobwiniania oraz rezygnacji z dalszych starań, niż w sytuacji kiedy przyjmiemy, że problem leży w trudności samego zdania. Większość mężczyzn przyjmuje porażki i błędy jako naturalny element procesu rozwoju, podczas gdy kobiety traktują jak odbicie swojej niedoskonałości i potwierdzenie braku kompetencji. W ten sposób szybciej się poddają, lub/i nie podejmują grożących porażką wyzwań.
Chłopcy wolą matematykę, a dziewczynki przedmioty humanistyczne?
Co więcej nawet typ zabawek jakie kupujemy chłopcom i dziewczynkom różnie kształtuje ich przyszłe umiejętności! Skąd to wiadomo? Z obserwacji oraz eksperymentu: przypadkowe osoby zaproszono do udziału prostym eksperymencie: miały przez chwilę pobawić się z około dwuletnim letnim chłopcem/dziewczynką z pomocą dostępnych w pokoju zabawek. I co się okazało? Gdy badania bawili się z chłopcem częściej wybierali zabawki ćwiczące orientację przestrzenną lub planowanie (puzzle, klocki), oraz zabawki wymagające aktywności ruchowej (piłka, konik na biegunach), dla dziewczynek natomiast przeznaczali maskotki, lalki, miękkie pluszami (rozwijanie kompetencji społecznych), oraz zabawki imitujące prace domowe. Nic dziwnego, pomyślicie dzieci z uwagi na płeć wolały się bawić właśnie tymi zabawkami: chłopcy od urodzenia wolą klocki a dziewczynki lalki, to biologiczne! Otóż nie. Eksperyment miał jeszcze jedną zmienną, o której nie wiedziały osoby badane. W ubranie chłopca była przebrana dziewczynka, a w ubranie dziewczynki – chłopiec! Sami badani byli zaskoczeni faktem, jak mocno stereotypy zwiane z płcią na nich wpłynęły.
To, co przywykliśmy rozumieć jako stereotypowy „pewnik” np. mniejszą odwagę dziewczynek, gorszą orientację przestrzenną, czy predyspozycje do przedmiotów humanistycznych – jest efektem naszych działań, a nie zakodowanym w chromosomach biologicznych aksjomatem. Okazuje się, że znacznie większe znaczenie ma to, w jakim klimacie kulturowym wyrastają, co do nich mówimy, jakie zabawki im kupujemy, gdyż to w ten sposób kształtują się ich przyszłe umiejętności, kompetencje oraz lęki i obawy. Dobra wiadomość jest taka – mając tego świadomość, możemy to zmieniać!
Skomentuj